Vakdiploma voetverzorging

Met een standaardbehandeling kunnen allerlei voetproblemen worden behandeld of voorkomen, zoals:

• Eelt
• Kloven
• Likdoorns
• Ingroeiende nagels/nagelproblemen
• Schimmelnagels
• Zwemmerseczeem
• Voetwratten

EELT

Eelt ontstaat door overmatige druk en wrijving. Er ontstaat extra eelt als er een vertraagde afstoting van de hoornlaag is. Men eelt beschouwen als een bescherming die het lichaam aanbrengt. Deze overmatige eeltvorming noemt men Pathologisch eelt [hyperkeratose]. Dit kan pijnlijk en branderig aanvoelen. Als pedicure verwijder ik het pathologisch eelt en geef advies over de verzorging van de huid van uw voeten. Heeft u thuis last van eelt? Wrijf dan iedere avond de voeten in met een vettige vochtinbrengende crème. Dit werkt verzachtend en voorkomt kloven.

KLOVEN

Kloven ontstaan als de huid extra droog is. Meestal gaat dit gepaard met overtollige eeltvorming. Verminderde talgafscheiding en beperkte transpiratievorming zijn daarvan de oorzaak. Kloven ontstaan vaak aan de hiel en zijn erg pijnlijk. Door voortdurende belasting kunnen kloven dieper worden en gaan bloeden of zelfs ontsteken. Kloven die ontstaan tussen of onder de tenen worden meestal veroorzaakt door transpiratie, langdurig contact met water of een schimmelinfectie. Als pedicure kan ik handmatig of machinaal het overtollige eelt aan de randen van de kloof en hiel verwijderen. Voor thuis dagelijks de voeten goed inwrijven. Dit houdt de huid soepel en voorkomt dat er kloven ontstaan. Een open kloof behandel je met betadine zalf. Daarna afplakken met een pleister.

LIKDOORNS

Likdoorns (vroeger ook wel ‘eksteroog’ genoemd) zijn er in verschillende soorten: gewone en weke likdoorns, vasculaire likdoorns en zaadlikdoorns. Een likdoorn is een verharde naar binnen groeiende eeltkern in de vorm van een puntzakje. De punt is in de huid gericht. Meestal ontstaat de likdoorn in een eeltplek als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk. De kleur is glasachtig geel. De eeltkern of eeltpit kan druk uitoefenen op zenuwuiteinden en daardoor erg veel pijn veroorzaken. Op den duur kunnen weefsels zelfs in een ontstekingachtige toestand raken door de constante druk die de likdoorn uitoefent. Likdoorns ontstaan door het dragen van verkeerd schoeisel, door een verkeerde stand van de voet of de tenen of een combinatie van beiden. Likdoorns komen voor onder de bal van de voet, op een hamerteen of op de knokkel bij een hallux valgus [scheefstaande grote teen], onder de nagel tussen of in de nagelwal.

De pedicure kan de likdoorn vakkundig verwijderen. Als dit regelmatig gebeurt door middel van snijden, fresen en drukvrij leggen kan de likdoorn op den duur kleiner worden en zelfs verdwijnen. Mits natuurlijk de oorzaak ook wordt opgeheven.

INGEGROEIDE NAGELS/PROBLEEMNAGELS

Een nagel waarbij de rand of punt van de nagel in de nagelplooi drukt en pijnklachten geeft vormt de eerste fase van een ingroeiende teennagel. Daarbij kan zich in de nagelplooi eelt vormen, men noemt dit stadium: Pseudo-incarnatus. Bij de volgende fase dringt de nagelpunt in de huid en kan daarbij veel pijn en een uitgebreide ontsteking veroorzaken. Meestal treedt het probleem op bij de grote teen. De meest voorkomende oorzaken van ingegroeide nagels zijn:

• Verkeerde schoenen [te smal of te kort]
• Verkeerd knippen [tekort en / of ronde hoekjes]
• Afwijkende vorm van de nagel [bv tunnelnagel]
• Zweetvoeten
• Trauma [klap of stoot door sport enz.}
• Afwijkende stand van de voet [platvoet of knikvoet]

Een Pseudo-ingegroeide nagel kan over het algemeen goed door de pedicure behandeld worden. Hierbij wordt het eelt uit de nagelplooi verwijderd, de zijkant van de nagel afgevlakt en de nagel drukvrij gelegd. Als de oorzaak een bolle nagel is, dan kan een nagelbeugel worden aangebracht, zodat de vorm wordt gecorrigeerd.

Nagelbeugeltechniek kan een vervelende chirurgische ingreep voorkomen, mits men er op tijd bij is.  Als de teen namelijk al ernstig ontstoken is, moet men zich door een arts laten behandelen. Als er pijn en roodheid ontstaat moet u drie keer per week een voetbad nemen met een oplossing van zeezout [drogist of reformwinkel] en dagelijks een druppeltje betadine jodium in de nagelwal laten vallen en afdekken met een pleister, dit voorkomt dat de ontsteking opnieuw de kop opsteekt.

SCHIMMELNAGELS/ZWEMMERSECZEEM

Meer dan een kwart van de Nederlanders heeft een schimmelinfectie aan de teennagels of huid van de voeten. Vooral ouderen, mensen met diabetes of een lage weerstand hebben een verhoogde kans op schimmelnagels [ook wel “mycosenagels”, in de volksmond “kalknagels”genoemd] of op zwemmerseczeem.

Wanneer de nagel/huid door een schimmelinfectie is geïnfecteerd, kan deze infectie zich langzaam uitbreiden. Daarom is tijdige behandeling noodzakelijk. Bij de meeste voetschimmelinfecties kan volstaan worden met lokaal aanbrengen van antimycoticum.

Er zijn verschillende antimycotica die kunnen worden toegepast zoals:

• clotrimazol
• myconazol
• terbinafine  [zit in Lamisil]
• ciclopirox  [Loprox is alleen op recept verkrijgbaar en wordt vergoed]

Wanneer de schimmelinfectie erg uitgebreid is of als er veel blaren en ‘nattende’ huiddelen zijn kan de arts overwegen de schimmelinfectie te behandelen met tabletten, ondermeer:

• terbinafine
• itraconazol

Deze medicatie  kan erg belastend zijn voor de lever en de nieren, bij sommige gevallen zal de arts dit dan ook liever niet voorschrijven. In dat geval is een uitwendige behandeling door een pedicure de beste oplossing. De pedicure freest de verdikte nagels grondig af en adviseert u over voetverzorging en het gebruik van schimmelwerende middelen. Voor een acceptabele vorm van herstel zijn meerdere bezoeken nodig. Het uiteindelijke resultaat van de behandeling valt of staat met het consequent volhouden ervan. Let wel: de uitwendige aanpak van schimmelnagels leidt zelden tot 100% genezing en het behandelingsproces vergt veel tijd en geduld. Voordat u beslist tot welke behandeling van schimmelnagels u overgaat, is het dus raadzaam advies in te winnen bij uw arts en de verschillende voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen.

Thuisadvies: Was de voeten zonder zeep. Wanneer u wel zeep gebruikt, neem dan een zeep met een zure pH waarde. Droog de voeten goed af [met name tussen de tenen] en gebruik een aparte handdoek voor het afdrogen van de voeten. Was deze op 60 graden. Draag elke dag schone sokken. Draag schoenen die ventileren en wissel na elke dag de schoenen. Gebruik kunststof slippers in natte openbare ruimtes om besmetting te voorkomen. Naast bovenstaande adviezen is het van belang om bij een schimmelinfectie schimmelwerende producten te gebruiken, zowel voor de huid als voor de sokken en de schoenen.

VOETWRATTEN

Wratten worden door een virus veroorzaakt en zijn dus besmettelijk. Ze worden veelal opgedaan in bv. zwembaden en sportzalen of door het passen van schoenen met blote voeten [altijd passokjes vragen]. Een wrat is een goedaardige woekering van het epitheel van de huid. Doordat er bloedvaatjes in meegroeien kan een wrat gemakkelijk bloeden. Dit bloed is besmettelijk waardoor het virus verspreid kan worden door direct contact. Een wrat kan dus zeer besmettelijk zijn. Als de wratten zich onder de voet bevinden kunnen ze erg pijnlijk zijn. Voetzoolwratten zijn vaak met een laagje eelt bedekt en lijken daardoor nogal eens op een likdoorn. Eén van de verschillen tussen likdoorn en voetzoolwrat is dat de wrat pijn geeft bij zijwaartse druk [knijpen] en de likdoorn bij druk van boven.

Behandeling: Alleen een arts kan bepalen of het inderdaad een voetzoolwrat is of een anderen aandoening. De arts kan de wrat verwijderen door middel van een vloeibare stikstof (pijnlijke behandeling). Sinds een jaar hebben wij ook in onze pedicuresalon de mogelijkheid om voetwratten pijnloos te behandelen met de Low Level Laser Therapie, lees hierover meer onder het kopje Voetwratbehandeling met Low Level Laser techniek.